گلدان لوله باریک متوسط میناکاری
گلدان لوله باریک متوسط میناکاری
میناکاری هنری با پیشینه‌ای در حدود پنج هزار سال است که برای زیبایی بخشیدن زیور آلات و ظروف مختلف استفاده می‌شده‌است. این هنر ترکیبی از آتش و خاک است که با هنر نقاشی آمیخته می‌گردد و نقش‌های زیبایی را می‌آفریند.
هنر میناکاری و طروف ساخته شده با این هنر ارزشمند از جدابیت خاصی برخوردارند و برای بهتر شناختن این هنر گرانقدر با ما همراه شوید.
مشكل بتوان گفت از چه زمانی هنر میناكاری در ایران رواج گرفته است زیرا از روزگاران پیش از عهد صفویه (سده دهم هجری) نمونه هایی از میناكاری در دست نیست و از دوران صفوی هم نمونه های قابل ملاحظه ای بر جای نمانده است. لكن در دوران قاجار میناكاری به مقدار كم وجود داشته و اشیایی مانند سرقلیان و كوزه قلیان و كوزه و بادگیر قلیان را میناكاری می كرده اند. در دربار پادشاهان قاجار مخصوصاً ناصرالدین شاه كه قلیان كشیدن از سرگرمی های او بوده قلیان های میناكاری شده وجود داشته است. همچنین در خانه های اشراف و بزرگان آن عصر نیز این قبیل اشیاء میناكاری شده موجود بوده است. اشیاء دیگری مانند گلدان .كمربند ، آفتابه لگن ، انفیه دان ، گلابپاش ، گوشواره ، اشكدان و قوطی سیگار وجاقلمی میناكاری شده نیز موجود است .
رنگهایی كه به كار می رفت مانند رنگ هایی كه در صنعت قلمكار به كار می بردند، گیاهی یا معدنی بوده . ولی اكنون برای نقاشی ظروف و اشیاء مینایی از رنگ هایی شیمیایی استفاده می شود كه معمولاً آنها را از آلمان وارد می كنند. رنگهایی كه در میناكاری به كار می رود بر سه نوع است :
۱- رنگهای گیاهی كه در چیت سازی هم به كار می رود.
۲- رنگهای معدنی كه در نقاشی و میناكاری به كار می رفته .
۳- رنگهای فلزی كه روی مینا كار می كنند :
برای میناكاری در تهیه رنگ قرمز از طلا هم استفاده می شود. رنگ سبز مینا از مس و رنگ زرد آن از گل ماش به دست می آید. رنگ آبی و فیروزه ای از فلزات و رنگ سفید از رنگ مخصوص تهیه می شده است كه در شهر سامره از شهرهای عراق نوع خوب آن را به دست می آورده اند.
